Kącik Rodzica

Depresja u dzieci…

Niemożliwe? A  jednak … zdarza się ona niestety już u najmłodszych dzieci.

Czasem można pomyśleć, że zachowanie dziecka wynika z temperamentu a nie  schorzenia. Dlatego zainteresowanie rodziców powinno wzbudzić wycofanie malucha, smutek w postawie ciała i wyrazie twarzy bądź nadmierny niepokój i pobudzenie psychoruchowe.  Dzieci  mogą manifestować swój stan depresyjny poprzez apatię i brak zainteresowania zabawą czy eksplorowaniem rzeczywistości , brak właściwej dla wieku ekspresji emocjonalnej powoduje  zamykanie się w swoim świecie.

U małych dzieci objawy depresji (inaczej niż u dorosłych) sygnalizowane są poprzez napady złego humoru i nadaktywność.

Mogą to być również  stale zaniepokojone dzieci , które silnie reagują na rozłąkę z bliskimi (tzw. lęk separacyjny) . Ten objaw jest również charakterystyczny dla starszych dzieci z depresją.

Przedszkolak z depresją to maluch, którego smutek manifestowany jest przez zgarbioną postawę ciała i smutny wyraz twarzy. To niekiedy jakby dziecko „przezroczyste” , które zajmuje się sobą i nie dopuszcza do siebie innych. Apatyczne, jakby ciągle niewyspane, bez energii, z pozoru nie sprawiające kłopotów wychowawczych. Bywa, że zachęcane do kontaktu reaguje drażliwością lub napadem złości. Odsuwa się od kolegów i niejako sam skazuje się na wykluczenie z grupy rówieśniczej.

Jednym z głównych objawów jest także niskie poczucie własnej wartości. Takie dziecko najczęściej boi się wszelkich wyzwań (nawet tych najmniejszych).

Niekiedy depresja manifestuje się poprzez dolegliwości psychosomatyczne takie jak: bóle brzucha i głowy, zaparcia lub biegunki. Mogą wystąpić trudności ze snem, nocne moczenie się i brak łaknienia.

Często depresja nieleczona u małych dzieci nasila się w okresie dojrzewania.