Kącik Rodzica

Media – ich wpływ na dzieci w wieku przedszkolnym

 

Telewizja

Telewizja może odgrywać  pozytywną rolę w życiu dziecka, aby jednak tak się stało -  jego kontakty z telewizją muszą być w sposób przemyślany zorganizowane.

Dziecko nie powinno być od telewizji uzależnione. Zagrożenie, jakie niesie oglądanie telewizji przez dzieci w wieku przedszkolnym, dotyczy przede wszystkim braku odróżniania rzeczywistości od fikcji oraz emitowanie treści, niezgodnych z przyjętym systemem prospołecznych norm i wartości.

Tak więc telewizja może spełniać pozytywne funkcje wobec dziecka, jednakże muszą być spełnione pewne warunki.

Przede wszystkim program musi być dostosowany do możliwości rozwojowych dziecka. Oglądanie telewizji musi być traktowane jako jedna z wielu, a nie jedyna forma aktywności dziecka. Czas oglądania telewizji musi być w racjonalny sposób organizowany przez wychowawców dziecka. Oglądanie programów telewizyjnych musi być traktowane przez dorosłego, jako okazja do wspólnego spędzenia czasu z dzieckiem i do rozmowy z nim, po obejrzeniu programu.

 

Świat gier komputerowych

Gry komputerowe zajmują szczególne miejsce w świecie mediów. Przedszkolaki lubią spędzać czas przy komputerze, choć preferują również kontakty z kolegami i rodzeństwem.

Według przeprowadzonych badań, dla 1/3 dzieci komputer jest najbardziej atrakcyjnym towarzyszem zabaw. Zaspokaja potrzeby poznawcze, społeczne, zastępując „żywych” towarzyszy zabawy.

Gry komputerowe mają wiele zalet. Ułatwiają przyswajanie i przetwarzanie informacji zgodnie z zasadą: bawiąc-uczyć. Mogą być przydatne w usprawnianiu umiejętności rozwiązywania problemów, kształtowania umiejętności podejmowania decyzji; sprzyjają rozwojowi procesów poznawczych, zwłaszcza spostrzegania i uwagi; wzmacniają poczucie własnej wartości.

Należy jednak także zdawać sobie sprawę z zagrożeń, jakie niosą gry komputerowe dla dziecka. Przede wszystkim prowadzą do ograniczenia kontaktów społecznych i zachęcają do pozostawiania jedynie w kontakcie z komputerem.

Gry prowadzić mogą do oderwania się dziecka od rzeczywistości i pozostawiania w świecie iluzji.

Dziecko, które spędza dużo czasu w świecie wyobraźni, funkcjonuje wymiennie w dwóch rzeczywistościach. W ten sposób doświadczenia, które zdobywa, pochodzą w dużej części ze świata wirtualnego, w którym nie istnieje konsekwencja, następstwo czy czas. To dziecko dyktuje reguły gry, które podlegają jedynie jego woli czy kaprysom. Dlatego nie ma możliwości przyswojenia sobie, czy też w ogóle poznania, pewnych pojęć, których niezrozumienie przysparza mu ogromnych problemów w realnym życiu. Takimi pojęciami są: zmiana, przyczyna, efekt, przed, po, czas, następstwo, porządek, nieporządek, które nie mają znaczenie w świecie wirtualnym.

Zaburzeniu ulega także obraz własnego „ja” i zdolność postrzegania siebie w odniesieniu do innych osób. Chodzi tu o uświadomienie sobie potrzeb innych ludzi, ich uczuć, pragnień czy praw. Należy pamiętać, że tworzenie alternatywnej rzeczywistości zaburza postrzeganie realnego otoczenia, a co za tym idzie prowadzi do wytwarzania nierzeczywistego obrazu świata.

Żródło: internet