NASZ PATRON - KSIĄDZ JAN TWARDOWSKI
- ur. 1 czerwca 1915 r. w Warszawie, rodzice: Jan i Aniela (z domu Komderska) Twardowscy,
- 1933 – 1935 r. – redaktor działu literackiego, międzyszkolnego czasopisma młodzieży gimnazjalnej „Kuźnia Młodych”, tu publikował pierwsze wiersze i czasopisma,
- 1936 r. – matura w gimnazjum matematyczno-przyrodniczym im. Tadeusza Czackiego w Warszawie
- 1937r.– rozpoczęcie studiów polonistycznych na Uniwersytecie Warszawskim i wydanie pierwszego tomiku wierszy „Powrót Andersena”,
- w czasie wojny żołnierz Armii Krajowej i uczestnik Powstania Warszawskiego
- 1947r. – ukończenie studiów polonistycznych
- 1948 r. – przyjęcie święceń kapłańskich
- do roku 1952 – publikuje poezje w czasopismach pod pseudonimem Antoni Derkacz
- 1948 – 1952 r. – wikary w parafii w Żbikowie pod Warszawą i nauczyciel religii w Państwowej Szkole Specjalnej – praca z dziećmi niepełnosprawnymi, W tym czasie powstają zbiory wierszy: „Zeszyt w kratkę”, „Patyki i patyczki” i wiersze: „Do moich uczniów” i „Pożegnanie wiejskiej parafii”,
- od 1959 roku – rektor kościoła Sióstr Wizytek w Warszawie- tomiki wierszy wydane po wojnie: „Wiersze”, „Znak ufności”, „Zeszyt w kratkę. Rozmowy z dziećmi i nie tylko dziećmi”, „Niebieskie okulary”, „Który stwarzasz jagody”, „Na osiołku”, „Sumienie ruszyło”, „Niecodziennik”, ”Nie martw się”.
- zmarł 18 stycznia 2006 r. w Warszawie i został pochowany w krypcie dla zasłużonych w Świątyni Opatrzności Bożej zgodnie z wolą prymasa Polski kardynała Józefa Glempa.Podczas wycieczek szkolnych odwiedzamy miejsca ważne dla historii naszego kraju. Podczas wizyty w Warszawie nie mogliśmy ominąć Skweru ks. Jana Twardowskiego, przy którym znajduje się pomnik naszego patrona.
"Można odejść na zawsze, by stale być blisko" - jeden z najbardziej znanych cytatów ks. Jana Twardowskiego widnieje na ławce wraz z podpisem poety.
Odwiedziliśmy również kościół Sióstr WIzytek, którego rektorem przez wiele lat był ks. Twardowski. W kościele znajduje się klęcznik upamiętniający "księdza Jana od biedronki", na którym zapiany jest ostatni wiersz poety:
Jezu ufam Tobie
Zamiast śmierci
racz z uśmiechem
przyjąć Paniepod Twe stopy
życie moje
jak różaniec